E.Σ. - "Εκείνος.."

Άκουγα τα βήματά του, να με πλησιάζουν αργά, πολύ πριν φτάσει σε ‘μένα

Τον περίμενα να έρθει, σαν από πάντα..και περίμενα..

Ετοίμαζα την ψυχή μου, την καρδιά και το σώμα μου, για εκείνον.

Είχα να δώσω..

Το “μέσα μου” ξεχείλιζε από αγάπη, έρωτα, καύλα

Μου έλειπε το “μέσα του”, για να ακουμπήσω εκεί τα αισθήματά μου

Μου έλειπε εκείνος, για να μου κρατάει το χέρι

Μου έλειπε ο ήχος της φωνής του, για να ηρεμεί τους δαίμονές μου

..όχι. Δεν ένιωθα μισή..

..ανολοκλήρωτη ένιωθα..

Σαν ένα ανθρώπινο παζλ, με μπερδεμένα τα κομμάτια του,

που περιμένει κάποιον, να το ολοκληρώσει

Σαν μια αγκαλιά, που δεν με χωράει και την αναζητώ.

Σαν το βλέμμα μου, που αναζητά το δικό του, μέσα στο πλήθος.

Και μια μέρα ήρθε..

Και ήταν σαν τον δροσερό αέρα, που τρυπώνει από τα παράθυρα

μια ζεστή, καλοκαιρινή ημέρα.

Σαν την μυρωδιά του διψασμένου χώματος, μετά από βροχή.

Σαν την έξαψη μιας αμαρτωλής, πρόστυχης σκέψης.

Σαν την προσμονή της σαρκικής επαφής.

Σαν την γεύση των πρώτων φιλιών.

Σαν το πρώτο άγγιγμα.

Σαν το πρώτο κοίταγμα.

Ήρθε και στάθηκε μπροστά μου, κοίταξε μέσα μου

και έκανε βουτιά μέσα στα σκοτάδια μου.

Κατέβηκε με τόλμη,στα βαθιά πηγάδια της ψυχής μου,

περιπλανήθηκε μεσ’τα στενά δρομάκια του μυαλού μου,

..και δεν τρόμαξε..δεν έφυγε μακριά..

Βρήκε τις πληγές μου και έσκυψε να τις φιλήσει

Γέμισε το μυαλό μου με την σκέψη του, την καρδιά μου με την αγάπη του,

το σώμα μου, με την ηδονή του μυαλού του.

Ήρθε..και θέλω να μείνει.

Για πάντα.

Εύα Σ.



Φώτο